شهر ورونا در ایتالیا | Verona

اگر واژه ی ورونا را به فارسی و یا انگلیسی در هر کدام از موتورهای اینترنتی جستجو نمایید،

بی شک شما را در صفحات اول به اسم رومئو و ژولیت می رساند زیرا شهر ورونا

در ایتالیا به عنوان زادگاه عشق رومئو و ژولیت این زوج افسانه ای و عاشق شناخته می شود

و به همین علت به این شهر پایتخت عشق جهان نیز می گویند

و در نهیات ورنا نیز به همین عنوان معروف شده است.

همانطور که در مقدمه نیز اشاره کردیم، ورونا شهری در شمال ایتالیا است که در ناحیه ‌ی ونتو و در کنار رود آدیگه قرار گرفته است

و به این ترتیب اروپای مرکزی را به ایتالیا متصل می ‌کند. شهر ورونا در ایتالیا،

یکی از مقاصد گردشگری پرطرفدار به شمار می ‌رود و هرچند که معروفیت آن به اندازه ‌ی دیگر شهرهایی ایتالیایی همچون رم،

میلان و یا ونیز نمی ‌رسد اما، این بدان معنا نیست که این شهر هیچ وقت شهر مهمی نبوده است!

بر اساس شهود تاریخی، شهر ورونا از آن جایی که در سال ۸۹ قبل از میلاد به استعمار روم باستان در آمده بود

ورونا شهری است که با کوچه‌ های روستایی، میادین زیبا و رویایی و ویرانه‌ های رومی با شکوه آزاد از گذر زمان پر شده است.

درباره ی ورونا جالب است بدانید که در این شهر بیشتر نقاط به رنگ صورتی است

که همین زیبایی و جذابیت این شهر را دوچندان می کند.

خانه ی رومئو و خانه ی ژولیت | Romeo House and Juliet House

با این وجود که بسیار از رومئو و ژولیت تعریف کردیم، باید اول از همه به سراغ این عاشق و معشوق برویم.

خانه ی ژولیت، معروف ‌ترین مکان گردشگری در شهر ورونا در ایتالیا به شمار می ‌رود.

این مسئله را که شخصیت رومئو و ژولیت در داستان شکسپیر شاید کاملاً تخیلی باشند را به کنار می گذاریم

و در عوض به این می پردازیم که با این وجود که ژولیت واقعاً در این خانه زندگی نکرده است

اما بالکن معروف این خانه و مجسمه‌ ی برنز ژولیت که در حیاط این خانه قرار گرفته است،

عشاق و دوستداران این داستان رمانتیک را به سمت خود جلب کرده است.

آرامگاه خانواده ی اسکالیجر | Santa Maria Antica

کلیسای سانتا ماریا آنتیکا (Santa Maria Antica) در شهر ورونا کلیسای کوچک اما دوست داشتنی است

که ساخت آن در قرن ۱۲ میلادی به پایان رسید و بعداً به کلیسای خانوادگی خاندان اسکالیجر تبدیل شد

که در قرن ۱۳ و ۱۴ میلادی بر ورونا حکومت کردند. مقبره ‌های فرمانروایان این خانواده (Scaliger Tombs)

معمولاً تمام توجه ‌ها را به خود جلب می‌ کند و زیبایی خود کلیسا از چشم‌ ها به دور می ‌ماند.

بالای هر مقبره، تندیسی از آن ‌ها قرار داده شده که به طور کامل زره‌ پوش هستند.

بالای در ورودی کلیسا نیز تابوت و نسخه‌ ی کپی مجسمه‌ ی سوار بر اسب یکی از همین فرمانروایان قابل مشاهده است

و نسخه‌ ی اصلی آن در قلعه‌ ی وکیو قرار گرفته است.

قلعه ی وکیو | Castelvecchio

خاندان اسکالیجری (Scaligeri) دستور ساخت قلعه‌ ی وکیو (Castelvecchio) را در سال ۱۳۵۴ میلادی صادر کردند

تا در هنگام خطرات و شورش ‌ها، محافظ آن‌ ها و اعضای خانواده ی آن ها باشد.

این قلعه به پل اسکالیجرو (Scaliger Bridge) متصل است که در واقع برای آن ‌ها،

راه فراری به حومه ‌ی شهر به حساب می ‌آمده است.

برج ‌های اصلی این قلعه به چشم ‌انداز بی ‌نظیر شهر، پل و تپه ‌های اطراف دسترسی دارد.

کارلو اسکارپا (Carlo Scarpa)، طراحی داخلی این مکان را با مهارت بسیار بالایی بازسازی کرده

تا به فضای تاریخی و یکپارچگی آن خدشه ‌ای وارد نشود.

همچنین نقاشی‌ ها و مجسمه‌ هایی از بیزانو و تینتورتو را نیز در داخل این قلعه و در موزه ‌ی کاستل وکیو به نمایش می‌ گذارند.

حیاط اصلی و زمین رژه در سمت راست قلعه‌ ی وکیو و عمارت اسکالیجر

هم در سمت چپ آن قرار گرفته که اربابان در آن زندگی می ‌کردند.

پیاتزا دی سینیوری | Piazza dei Signori

پیاتزا دی سینیوری (Piazza dei Signori) یا به عبارتی دیگر میدان سینیوری،

بناهای تاریخی و کاخ‌ های بسیاری را در بر می ‌گیرد که با گذرگاه‌ های تاق ‌دار به هم متصل شده ‌اند.

یکی از معروف ترین شعرای ایتالیایی به نام دانته، بعد از اخراجش از شهر فلورانس در شهر ورونا در ایتالیا زندگی می‌ کرد

و به همین خاطر مجسمه ‌ی او درست در مرکز این میدان قرار گرفته است.

لوجا دل کُنسیلیو (Loggia del Consiglio) نیز در بخش شمالی این میدان واقع شده

که یکی از بهترین بناهای ساخته شده به سبک رنسانس اولیه در ایتالیا به حساب می ‌آید

و سقف آن را با مجسمه‌ هایی از شهروندان معروف ورونا تزئین کرده ‌اند.

راه های ارتباطی با ما :