مرکز ژرژ پمپیدو پاریس | یکی از زیباترین مکان های دیدنی پاریس | اخذ ویزای شینگن فرانسه کمتر از یک ماه

مرکز فرهنگی ژرژ پمپیدو در پاریس در ردیف 5 دیدنی برتر شهر پاریس قرار دارد. شاید کسانی

که حتی چند بار به پاریس سفر کرده باشند این مرکز فرهنگی را ندیده باشند.

این مرکز علاوه بر کتابخانه و مراکزی برای همایش ها و دیدار نویسندگان با علاقه مندانشان ،

از معماری خاصی بهره می برد که در قلب گردشگری پاریس و در میان معماری های

سنتی فرانسوی خود نمایی می کند. مرکز فرهنگی ژرژ پمپیدو بی تردید

ارزش بازدید را دارد. به شما پیشنهاد می کنیم با این مرکز بیشتر آشنا شوید.

“مشتانه میخواهم پاریس دارای یک مرکز فرهنگی باشد.

جایی که هنر، موسیقی، سینما، ادبیات و … گرد هم آیند.

” این سخنان ژرژ پمپیدو Georges Jean-Raymond Pompidou است. نخست وزیر و رئیس جمهور فرانسه

طی سال های 1968 تا 1974 میلادی است (زمان مرگش که باعث شد ریاست جمهوری او ناتمام رها شود).

وی همچنین یکی از شخصیت های فرهنگی و ادبی شاخص فرانسه است.

شاید زمانی که این آرزو را بیان می کرد فکر نمی کرد بنابر خواست او مرکزی تاسیس شود که

از نظر بازدید و اقبال عمومی پس از موزه لوور و برج ایفل با 5.3 میلیون بازدید

کننده در سال سومین مرکز پربازدید فرانسه شود.

در دهه‌ی هشتاد میلادی، محله‌ی بوبرگ (Beabourg) پاریس شاهد ساخت بنایی بود که چهره‌ی

پاریس را برای همیشه تغییر داد و آغازگر و معرف سبک کاملا جدیدی در معماری معاصر غرب شد.

پیشنهاد ساخت یک کتابخانه در سال ۱۹۶۳ توسط «جولین کن» رییس وقت کتابخانه ملی فرانسه ارائه شد.

وی که تصمیم داشت سالنی برای مطالعه عموم در محله هال (قلب شهر پاریس) تاسیس کند،

از «جان پییر سگن»، مدیر بخش نشریات کتابخانه ملی درخواست کرد در این باره بررسی و تحقیق کند؛

بنابراین مطالعات لازم برای محقق کردن این پروژه در دستور کار قرار گرفت و سفرهای مطالعاتی

سگن برای تحقیقات بیشتر به آمریکا و کانادا آغاز شد. سایت انتخاب شده برای احداث بنا

در مرکز شهر پاریس و در یک کیلومتری کاتدرال و موزه لوور بود. این سایت

شامل مجموعه‌ای از بلوک‌های ساختمانی و یک پارکینگ شهری بود….

میدان استراوینسکی در کنار ساختمان این مرکز با مجموعه‌ای از تندیس‌های متحرک در میان

و کنار یک استخر آب جلوه دیگری از هنر مدرن را به بازدیدکنندگان عرضه می‌کند. سال ۱۹۶۹،

جورج پمپیدو، رییس جمهور وقت فرانسه پیشنهاد کرد پروژه کتابخانه گسترده

و به مرکزی فرهنگی برای ارائه آثار هنری مدرن اعم از هنرهای تجسمی، تئاتر، سینما،

موسیقی و … تبدیل شود و در سال ۱۹۷۰ طراحی ساخت

این مرکز توسط پمپیدو به مسابقه گذاشته شد…

داوران این مسابقه عبارت بودند از: فیلیپ جانسون، اسکار نیمایر، جان تروی

در این مسابقه ۶۸۱ نفر شرکت کردند. طرح‌های متنوعی ارائه شد ودر نهایت دو معمار جوان

ناشناخته به نام‌های رنزو پیانو و ریچارد راجرز برنده شدند. این پیروزی

در واقع جرقه‌ای برای پیدایش معماری های-تک محسوب شد.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید محله‌ی بوبرگ در پاریس یکی

از ناامن‌ترین محله‌های پاریس به شمار می‌رفت اما با ساختن این مرکز

اولین ساختمان ساخته شده به سبک «های‌ تک» (High-tech) بیش از هر چیز شبیه

به اسکلت بدون پوست و گوشت یک جانور بود. به نظر پیشگامان معماری‌های تک،

روح زمان (zeitgeist) ما تکنولوژی پیشرفته است. از نظر آن‌ها معماری هم یکی از اقلام صنعتی

مثل موبایل و لپ‌تاپ است پس باید شیوه‌ها، مصالح و تکنولوژی جدید در همه‌‌ی ظواهر آن

بروز پیدا کند. ساختمان‌های سبک های‌تک سمبلی از تکنولوژی هستند و نمی‌شود گفت

فقط از آن به ساده‌ترین و مفید‌ترین شکل ممکن استفاده می‌کنند. در مقایسه با ساختمان‌های

ساخته شده در مدرنیسم اولیه ساختمان‌های «های‌تک» واقعا ماشین هستند،

هم از ماشین الهام می‌گیرند و هم از تکنولوژی‌های آن استفاده می‌کنند.

شباهت به ماشین برای این معماران یک کنایه نیست بلکه به واقعیت تبدیل شده است….

با ما همراه باشید تا هر روز با کلی از مطالب جدید و هیجان انگیز همراه شما باشیم…

آژانس لاله گشت پارسه،مجری مستقیم ویزای شینگن و تورهای اروپایی….

02188514901

02188514036