جزایر هجده‌گانه‌ی فارو از سال ۱۹۴۸ به بعد، یکی از مناطق خودگردان دانمارک

به شمار می‌رود که در سال ۱۸۱۴ از نظر سیاسی از نروژجدا شد.

این مجمع‌الجزایر بین دریای نروژ و اقیانوس آتلانتیک شمالی و تقریبا در نیمه راه بین نروژ و ایسلندقرار دارد.

فاصله‌ی شمال تا شمال‌غربی آن به ۳۲۰ کیلومتر می‌رسد.

کل این ناحیه حدود ۱,۴۰۰ کیلومترمربع وسعت دارد و تا سال ۲۰۱۵ جمعیتی بالغ بر ۴۸,۷۰۰ نفر در آن زندگی می‌کرده‌اند.

در دانمارکی  فارو از Færøerne  می‌آید که به معنی «جزایر گوسفند» است.

همان‌طور که گفتیم این جزایر خودمختار هستند و مردم فارو کنترل اغلب امور داخلی را به عهده دارند،

با این وجود برخی از مسئولیت‌ها از جمله دفاع نظامی، دیوان قضایی و امور خارجه به عهده‌ی کشور دانمارک است.

فارو

از ۱۸ جزیره‌ی مجمع‌الجزایر فارو ۱۷ جزیره مسکونی است.

از این میان استریموی با ۳۸۵ کیلومترمربع مساحت،

بزرگ‌ترین جزیرهبه شمار می‌رود و پایتخت فارو هم توشهاون است.

به دلیل موقعیت جغرافیایی و نوع خاک، تنها ۶ درصد از اراضی فارو قابل کشت هستند

و از آنجایی که امکان رشد غلات در این خاک‌ها فراهم نیست فراورده‌های کشاورزی آن محدود به سبزیجات است.

از طرف دیگر صنایع‌دستی، دامداری و ماهیگیری منبع درآمد اصلی مردم این ناحیه به شمار می‌رود

و به‌طور کلی صادرات ماهی  پایه و اساس اقتصادی فارو را تشکیل می‌دهد.

فارو اقلیمی اقیانوسی دارد. اگرچه برخی مناطق ساحلی یا نواحی کم ارتفاع می‌توانند

نسخه‌ی بسیار ملائمی از اقلیم توندرا داشته باشند، اما اغلب مناطق این جزایر  به خصوص در کوهستان‌ها اقلیم توندرا (توندرا یا سردشت در جغرافیا،

به ناحیه‌هایی گفته می‌شود که در آنها میانگین دمای گرم‌ترین ماه میان صفر و ده درجه بالای صفر است

و زمستان آن خیلی طولانی و سرد و تابستان خیلی کوتاه است) دارند.

به‌طور کلی زمستان‌های فارو معتدل (دمای میانگین بین ۳ تا ۴ درجه‌ی سانتی‌گراد)

و تابستان‌های آن خنک ( دمای  میانگین بین ۹.۵ تا ۱۰.۵ درجه‌ی سانتی‌گراد) است.

توشهاون، پایتخت فارو در سال ۲۰۱۲ حدود ۱۹۵ روز بارانی با مجموع بارش ۱,۲۶۲ میلی‌متر را تجربه کرد.

گونه‌های جانوری و گیاهی متنوع و کمیابی در این جزایر زندگی می‌کنند.

نبود درخت از مشخصه‌های طبیعت فارو به شمار می‌رود

و پنگوئن فارویی هم یکی از مشهورترین گونه‌های جانوری ساکن در این ناحیه است ک

ه بخشی از غذاهای محلی را تشکیل می‌دهد. ریشه‌ی فرهنگ مردم جزایر فارویی نیز به فرهنگ نوردیک باز می‌گردد.

این مجمع‌الجزایر به مدت طولانی دور افتاده بود و از پیمایش‌های فرهنگی که سراسر اروپا را در نوردید دور ماند،

به همین دلیل هنوز هم می‌توان بخش بزرگی از فرهنگ سنتی و قدیمی را در این جزایر مشاهده کرد.

دسترسی

اگر در حالت معمول نیازی به تهیه‌ی ویزای دانمارک ندارید،

روادیدی ۹۰ روزه برای سفر شما به جزایر فارو صادر می‌شود؛

اما اگر نیاز به تهیه‌ی ویزای دانمارک دارید، حتما به اطلاع سفارت برسانید

که قرار است از این جزایر دیدن کنید. فارو یک فرودگاه دارد.

برای پرواز از ایران به سمت این ناحیه باید از طریق کشورهایی همچون ترکیهو مجارستاناقدام کنید.

جزایر فارو وسعت زیادی ندارد و دسترسی به نقاط دیدنی آن از طریق پیاده‌روی کاری آسان است.

کل ۱۸ جزیره به وسیله‌ی سیستم حمل‌ونقل عمومی به همدیگر متصل هستند.

بزرگ‌ترین جزیره‌ها یعنی استریموی و استوروی از طریق یک پل با هم ارتباط دارند.

از سال ۲۰۰۲ یک تونل زیردریایی جزیره‌ی واگار را به استریموی و از سال ۲۰۰۶ طول زیردریایی دیگری جزیره‌ی Borðoy را به استوروی وصل کرده‌اند.

عبور از همه‌ی این تونل‌ها نیاز به پرداخت عوارض دارد.

جزایر اصلی دیگری مانند ساندوی و سوروی به طریقی بسیار عالی به وسیله‌ی قایق‌های ماشینی با استریموی مرتبط هستند.

شما همچنین می‌توانید سوار بر اتوبوس یا حتی هلیکوپتر در اطراف جزایر به گشت‌وگذار بپردازید.